Naši sadržaji
Donja Trnova
U Donjoj Trnovi nalazi se memorijalni kompleks i parkovska cjelina Partizanskog spomen-groblja sa spomen-kosturnicom, u kome su pohranjene kosti 567 partizanskih boraca, pretežno iz Srema i istočne Bosne, pali u Drugom svjetskom ratu. U okviru ovog kompleksa nalazi se i Spomenik borcima Srema i istočne Bosne.
Donja Trnova je, u toku Drugog svjetskog rata, bila značajno partizansko uporište. Trnova, kao takva, iskorištena je kao partizanska baza i značajan pozadinski centar za partizanske akcije. Selo naročito dobija na značaju kada su u njega, krajem 1942. godine, došle partizanske jedinice iz Srema. Pristizanje Sremaca je nastavljeno i tokom čitave 1943. godine. Postoji mišljenje da ne postoji borac iz Vojvodine, koji je bio prebačen u Bosnu, a da nije boravio u Donjoj Trnovi. Prve vojvođanske brigade i divizije formirane su u okolini Donje Trnove. Trnova je značajan period bila baza i Šeste istočnobosanske proleterske brigade. U selu je djelovala partizanska bolnica i štamparija.
Najveće stradanje stanovništva i vojnika u Trnovi desilo se u toku Sedme neprijateljske ofanzive, kada su u aprilu i maju 1944. godine, jedinice 13. SS „Handžar“ divizije likvidirali oko 70 mještana i 200 ranjenika i tifusara, koji nisu bili evakuisani nego su bili skriveni u podzemne baze, od kojih je većina otkrivena.
Nakon završetka rata, u ljeto i jesen 1945. godine skupljene su kosti poginulih boraca i sahranjeni su u zajedničku grobnicu. Od 1960. do 1964. godine uređeno je, ispred već postojećeg spomenika, Partizansko spomen-groblje sa kosturnicom na lokalitetu zvanom „Jovića brdo“. Na ovom prostoru postavljeno je preko 400 mermernih ploča na kojima su uklesana ime 3278 boraca izginulih u trnovskoj bolnici. Na mermernim pločama su uklesana i imena sremskih boraca koji su pali na Majevici, u Semberiji i širom istočne Bosne. Utvrđeno je da je u Spomen-groblju i među imenima uklesanim na mermernim pločama ima boraca iz preko 150 mjesta bivše Jugoslavije.
U spomen-kosturnici je sahranjeno 567 partizana — ranjenika, koje su aprila 1944. godine likvidirali pripadnici 13. SS „Handžar“ divizije.
Spomenik borcima Srema i istočne Bosne palim u oslobodilačkom ratu od 1941-1945. godine je monumentalni spomenik koji se nalazi u okviru spomen-groblja. Prvobitna inicijativa mještana bila je da se podigne spomenik Trnovcima palim u borbu za slobodu. Na ideju Cvijetina Mijatovića Maje i Rodoljuba Čolakovića odlučeno je da se napravi spomenik posvećen borcima Srema i istočne Bosne i njihovoj zajedničkoj borbi.
Projekat Spomenika izradio je inž. Leon Kabiljo iz Beograda, a vajarske radove Jovan Kratohvil, poznati vajar. Sredstva za izgradnju spomenika su obezbijedili Savezni odbor SUBNOR-a Jugoslavije, Ministarstvo za nauku i kulturu Savezne vlade i lokalne zajednice Ugljevika i Bijeljine. Radovi na izgradnji spomenika počeli su u proljeće 1951. godine, a završeni su u ljeto 1952. godine. Spomenik je svečano otvoren na Dan ustanka naroda i narodnosti BiH, 27. jula 1952. godine.
